برخی زمینه ها: کارشناسان می گویند که موقعیت های بد اغلب با درمان قابل تغییر هستند.
هم بحران سلامت روان و هم بحران اعتیاد به مواد مخدر کشور را متلاطم کرده است و تأثیرات مصرف مواد مخدر والدین و بیماری های روانی می تواند به سرعت به فرزندان آنها برسد. کارشناسان بهداشت عمومی می گویند اختلالات مصرف مواد می تواند والدینی را که قبلاً کوشا بوده اند ناتوان کند و منجر به مشارکت خدمات محافظت از کودک شود.
بر اساس یک گزارش فدرال، تنها در سال 2021، بیش از هفت میلیون کودک به دلیل نگرانی از بدرفتاری به مقامات ارجاع داده شدند و بیش از 200000 کودک از خانه های خود خارج شدند. اما تحقیقات نشان می دهد که وقتی والدین به دنبال درمان اختلالات روانپزشکی و مصرف مواد هستند، به مراتب کمتر احتمال دارد که جدایی از خانواده را تجربه کنند.
اعداد: آنچه که محققان پیدا کردند.
تامی مارک، اقتصاددان سلامت در RTI، که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت، برای محاسبه نرخ درمان در میان والدین در Medicaid، برنامه بیمه درمانی برای افراد کم درآمد، و همکارانش از مجموعه داده‌های جدید در دسترس عموم استفاده کردند که از امنیت اجتماعی نامشخص استفاده می‌کرد. اعدادی برای پیوند سوابق رفاهی کودکان در فلوریدا و کنتاکی با سوابق مربوط به ادعاهای مدیکید از سال 2020.
برای مقایسه، آنها همچنین نمونه‌ای تصادفی از دریافت‌کنندگان Medicaid را که هیچ سابقه‌ای در سیستم رفاه کودکان نداشتند، تجزیه و تحلیل کردند. (این مطالعه هیچ مشاوره یا دارویی را که خارج از سیستم Medicaid ارائه شده بود، و همچنین هیچ موردی از سلامت روان یا اختلالات مصرف مواد که تشخیص داده نشده بود، نشان نداد.)
از بین 58551 والدینی که فرزندی به خدمات بهزیستی مراجعه کرده بودند، بیش از نیمی از آنها تشخیص روانپزشکی یا مصرف مواد داشتند، در حالی که 33 درصد از گروه مقایسه بودند. حدود 38 درصد از مراجعه کنندگان که دارای اختلالات سلامت روان بودند و 40 درصد از کسانی که اختلالات مصرف مواد داشتند، مشاوره دریافت کرده بودند. حدود 67 درصد از افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان و 38 درصد از افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد دارو دریافت کرده بودند.
نورما کو، دانشیار اخلاق پزشکی و سیاست سلامت در دانشگاه پنسیلوانیا، که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت که برخی از این میزان ها بدتر از ارقام کلی درمان Medicaid است و نشان می دهد که برخی از موانع می تواند مختص والدین باشد.
دکتر کو گفت: “به طور کلی، ایالات متحده کمتر از بسیاری از کشورها از والدین و مراقبان حمایت می کند، که اثرات بین نسلی متعدد و پایداری بر سلامت و ثروت دارد.”
بعد چه اتفاقی می افتد: بررسی موانع.
نویسندگان این مطالعه مجموعه‌ای از موانع را برای دریافت مشاوره و دارو، از جمله انگ، ناراحتی و ترس از دست دادن حقوق والدین برجسته کردند.
آنها خواستار هماهنگی بهتر بین برنامه های اجتماعی، مانند ادغام سیستم های داده رفاه کودکان و Medicaid شدند تا مشخص شود که چه زمانی والدین نیاز به اتصال به خدمات خاص دارند.
اما دکتر استیون وولف، استاد پزشکی خانواده و سلامت جمعیت در دانشگاه مشترک المنافع ویرجینیا که در مورد نابرابری مطالعه می کند، گفت که چالش دیگری وجود دارد: کمبود ارائه دهندگان درمانی که بیماران را در Medicaid می پذیرند، که نرخ بازپرداخت کمتری نسبت به بیمه های خصوصی پرداخت می کند.
او گفت: «دسترسی به خدمات بهداشت رفتاری در ایالات متحده ناکافی است، اما برای ذینفعان Medicaid حتی بدتر است.»