یک قرص در هفته یک بار مصرف شود. یک واکسن در خانه یک بار در ماه انجام می شود. حتی هر شش ماه یک بار در کلینیک تزریق می شود.
در پنج تا 10 سال آینده، این گزینه‌ها ممکن است برای پیشگیری یا درمان HIV در دسترس باشند به جای داروهایی که باید روزانه مصرف شوند، دانشمندان در حال نزدیک شدن به جایگزین‌های با اثر طولانی‌تر هستند – شاید حتی آینده‌ای که در آن HIV ممکن است فقط دو بار نیاز به توجه داشته باشد. سال، در تاریک ترین دهه های همه گیری غیرقابل تصور است.
میچل وارن، مدیر اجرایی سازمان پیشگیری از اچ آی وی AVAC، گفت: «این دوره موج بعدی نوآوری است، محصولات جدیدتر که نیازهای مردم به ویژه در زمینه پیشگیری را برآورده می کند، به روشی که قبلاً نداشتیم.
درمان های طولانی اثر ممکن است نیاز به یادآوری مصرف روزانه یک قرص برای پیشگیری یا درمان HIV را برطرف کند و برای برخی از بیماران، داروهای جدید ممکن است انگ بیماری را که خود مانعی برای درمان است، کاهش دهد.
دکتر راشل بندر ایگناسیو، مدیر UW Positive دانشگاه واشنگتن، یک سایت تحقیقاتی بالینی با تمرکز بر اچ آی وی، گفت: «برای اینکه مجبور نباشند به خاطر بسپارند که هر روز صبح برای آنها زمین را تغییر می دهد. هر روز صبح، چیزی است که آنها را از مصرف آن باز می دارد.»
داروهای طولانی اثر احتمالاً در جمعیت هایی که مدت هاست دسترسی به آن ها سخت بوده است، موهبت بزرگ تری است: بیمارانی که دسترسی ضعیفی به خدمات بهداشتی دارند، یا افرادی که در مصرف قرص های روزانه به دلیل داشتن مسکن یا حمل و نقل ناپایدار مشکل دارند، با مواد دست و پنجه نرم می کنند. استفاده می کنند، بیمار روانی هستند یا با تبعیض و انگ هستند.
در سال 2022، تقریباً 30 سال پس از ظهور درمان ترکیبی ضد رتروویروسی، بیش از 9 میلیون نفر از 39 میلیون نفری که در سراسر جهان مبتلا به HIV زندگی می کردند، تحت درمان نبودند. در آن سال حدود 630000 نفر بر اثر بیماری های مرتبط با ایدز جان خود را از دست دادند.
حتی در ایالات متحده، حدود یک سوم افرادی که مبتلا به HIV تشخیص داده شده اند، ویروس را کنترل نمی کنند. گرگ گونسالوز، فعال قدیمی HIV و اپیدمیولوژیست در دانشکده بهداشت عمومی ییل، گفت: “ما هنوز به این نوع مسائل اساسی در مورد دسترسی رسیدگی نکرده ایم.”
او افزود: «ما می‌توانیم از علم و پیامدهای بالینی داروهای طولانی‌مدت خوشحال باشیم. اما برای بسیاری از مردم، این یک رویای دور خواهد بود.
یکی از فشارسنج های هیجان در مورد رژیم های طولانی اثر، برجستگی آنها در کنفرانس رتروویروس ها و عفونت های فرصت طلب در دنور در ماه مارس بود. نشست سالانه به عنوان پس‌زمینه بسیاری از نقاط عطف HIV، از جمله لحظه الکتریکی در سال 1996 که محققان نشان دادند که ترکیبی از داروها می‌تواند ویروس را سرکوب کند، عمل کرده است.
ده ها مطالعه در مورد رژیم های طولانی اثر در کنفرانس امسال ارائه شد. (در حالی که اکثر این داروها به طرز وسوسه انگیزی برای پیشگیری و درمان HIV نزدیک هستند، گزینه های مشابه برای سل، هپاتیت B و هپاتیت C چندان دور از دسترس نیستند.)
تقریباً سه سال است که یک درمان طولانی اثر – Cabenuva، دو واکسن هر ماه در میان انجام می شود. هزینه آن در ایالات متحده سالانه بیش از 39000 دلار است، اگرچه تعداد کمی از بیماران این هزینه را پرداخت می کنند. با این حال، حتی با تخفیف شدید، درمان برای بسیاری از بیماران در کشورهای کم درآمد دور از دسترس است.
با این حال، بسیاری از محققان در کنفرانس از نتایج یک مطالعه که نشان می‌دهد Cabenuva از قرص‌های روزانه در کنترل HIV حتی در گروه‌هایی که معمولاً در پیروی از درمان مشکل دارند، مؤثرتر است هیجان‌زده بودند.
دکتر کیمبرلی اسمیت، که رهبری تحقیق و توسعه در ViiV Healthcare را بر عهده دارد، می‌گوید: «وقتی به این فکر می‌کنید که چقدر برای برخی افراد سخت است، دادن ابزارهای جدیدی به آنها که می‌تواند آنها را سرکوب کند، کار بزرگی است. یکی از داروهای موجود در Cabenuva.
داروهای طولانی اثر ممکن است حتی برای کودکان مبتلا به HIV در سراسر جهان مفید باشد، تنها حدود نیمی از کودکان مبتلا به HIV تحت درمان هستند.
دکتر چارلز فلکسنر، متخصص اچ آی وی در دانشگاه جانز هاپکینز در ارائه ای در کنفرانس دنور گفت که این تا حدی به دلیل کمبود نسخه های دارویی ساخته شده برای کودکان است.
دکتر فلکسنر گفت: “با فرمولاسیون های طولانی اثر، دیگر چنین نخواهد بود.” “کودکان می توانند از فرمولاسیون مشابه بزرگسالان، فقط در دوز متفاوت استفاده کنند.”
اکثر شات های طولانی اثر حاوی نانوکریستال های دارو معلق در مایع هستند. در حالی که قرص های خوراکی قبل از ورود به گردش خون باید از معده و مجرای روده عبور کنند، به اصطلاح دپو شات ها داروها را مستقیماً وارد جریان خون می کنند. اما آنها به آرامی در طی هفته ها یا ماه ها منتشر می شوند.
برخی از آنتی سایکوتیک های انباری هر دو تا هشت هفته یکبار و ضد بارداری Depo-Provera هر سه ماه یک بار تجویز می شود. Cabenuva – ترکیبی از cabotegravir، ساخته شده توسط Viiv Healthcare (اکثریت متعلق به GSK) و ریلپیویرین Janssen’s – برای درمان HIV هر دو ماه یکبار به عضلات گلوتئال تزریق می شود.
کابوتگراویر که در زیر پوست معده داده می شود، کبودی و بثورات بیشتری نسبت به باسن ایجاد می کند و برخی از افراد دچار ندول هایی می شوند که هفته ها یا حتی ماه ها باقی می ماند. اما با تزریق گلوتئال، دکتر اسمیت گفت: «چیزی نیست که می‌بینید». “چند روزی احساس درد می کنی و بعد به زندگیت ادامه می دهی.”
Viiv در تلاش است تا نسخه ای از cabotegravir را ایجاد کند که هر چهار ماه یک بار و در نهایت هر شش ماه یک بار تجویز می شود. این شرکت قصد دارد نسخه چهار ماهه را برای پیشگیری از HIV در سال 2026 و برای درمان در سال 2027 به بازار عرضه کند.
اما تزریق دارو به عضله برای افرادی که دارای چربی بدنی قابل توجهی هستند یا کسانی که کاشت سیلیکون در باسن دارند، چالش برانگیز است، همانطور که برخی از زنان ترنس انجام می دهند. برخی از شات های جدیدتر در حال توسعه زیر پوست تزریق می شوند و مشکل را دور می زنند.
لناکاپاویر گیلاد را می توان به صورت تزریق زیر جلدی در معده هر شش ماه یک بار تزریق کرد، اما تاکنون فقط برای افراد مبتلا به HIV که به سایر داروها مقاوم هستند تأیید شده است. این دارو به عنوان یک پیشگیری کننده طولانی مدت HIV در گروه های مختلف، از جمله زنان سیس جندر، در مراحل آزمایشی چندگانه است.
Lenacapavir همچنین به عنوان یک درمان به شکل قرص یک بار در هفته در ترکیب با داروی دیگری به نام islatravir که توسط Merck ساخته شده است، آزمایش می شود. دکتر جرد باتن، معاون رئیس گیلیاد، گفت: داشتن چندین درمان طولانی‌مدت ایده‌آل است، «بنابراین مردم واقعاً می‌توانند از بین گزینه‌هایی که برای آنها بهترین کارآمد است، انتخاب کنند».
سانتوس رودریگز، 28 ساله، در سال 2016 تشخیص داده شد که به اچ آی وی مبتلا شده است و از آن زمان تا کنون یک قرص روزانه برای سرکوب این ویروس مصرف کرده است. آقای رودریگز، که روی هوش مصنوعی در کلینیک مایو در فلوریدا کار می کند، گفت که مصرف تنها یک قرص در هفته «قطعاً برای من و پیروی من پیشگام خواهد بود».
او گفت که با مراجعه به کلینیک هر دو ماه یکبار برای واکسن های کابنووا و گزارش هایی مبنی بر دردناک بودن تزریق در باسن، او را به تعویق انداختند. او افزود که یک شات هر چهار ماه یا هر شش ماه بسیار جذاب تر خواهد بود.
برخی از کارشناسان خاطرنشان کردند، برای اینکه واقعاً برای همه، از جمله کسانی که ممکن است دور از یک مرکز مراقبت‌های بهداشتی زندگی می‌کنند، در دسترس باشد، محققان همچنین باید یک تزریق طولانی‌مدت ارائه دهند که می‌تواند خود تجویز شود.
یک تیم دقیقاً در حال توسعه آن است و با حمایت ابتکار جهانی بهداشت Unitaid، برنامه‌ریزی می‌کند تا آن را در کشورهای با درآمد کم و متوسط در دسترس قرار دهد.
دکتر بندر ایگناسیو با اشاره به گرایش کشورهای ثروتمند به این موضوع گفت: «نکته واقعاً هیجان‌انگیز در مورد این موضوع این است که روشی که توسعه می‌یابد، در حالت ایده‌آل اثر کاهشی را دور می‌زند تا وارد افرادی شود که بیشتر به آن نیاز دارند.» ابتدا به درمان های جدید دسترسی پیدا کنید. او مطالعه را رهبری می کند.
این محصول از یک پایه لیپیدی برای تعلیق سه داروی HIV، دو محلول در آب و یکی محلول در چربی استفاده می کند. برخلاف تزریق‌های دپو که داروها را به آرامی آزاد می‌کنند، این به اصطلاح نانولوزنژ بلافاصله پس از تزریق در زیر پوست معده توسط سلول‌های ایمنی و غدد لنفاوی جذب می‌شود.
دکتر بندر ایگناسیو گفت که این واکسن ها می توانند دوزهای کمتری از داروها را به دلیل این کارآیی حمل کنند و همچنین می توانند به راحتی برای کودکان و نوجوانان سازگار شوند. یک تزریق واحد سطح این سه دارو را برای بیش از یک ماه در بدن حفظ می کند و جایگزین 150 قرص می شود.
تا کنون، شات طولانی اثر خود تجویز شده تنها بر روی 11 نفر آزمایش شده است، از جمله کنت دیویس، 58 ساله، ساکن آبرن، واش. نیش – زودگذر و کمتر از واکسن‌های کووید دردناک است.
از آنجایی که داروهای سازنده هر کدام به طور مستقل تایید شده اند، دکتر بندر ایگناسیو تخمین زد که این واکسن ها می توانند برای درمان HIV در کمتر از پنج سال در دسترس باشند.
بسیاری از محصولات، از جمله محصولات مورد مطالعه دکتر بندر ایگناسیو، می توانند برای جلوگیری از HIV تنظیم شوند. در حال حاضر تنها سه گزینه برای آن وجود دارد: دو نوع قرص روزانه، و کابوتگراویر Viiv که هر دو ماه یک بار به باسن تزریق می شود.
آقای وارن، از AVAC، گفت: “در دهه گذشته بیشترین عقب ماندگی در پاسخ به ایدز، پیشگیری بوده است.”
یک مطالعه ارائه شده در کنفرانس دنور نشان داد که زمانی که به افراد پیشنهاد شد روش‌های پیشگیری را انتخاب کنند، تعداد بیشتری از آنها کابوتگراویر طولانی‌مدت را انتخاب کردند. اما درصد انتخاب قرص های روزانه نیز افزایش یافت.
آقای وارن گفت: «این واقعیت که ما دیدیم حفاظت با طیف وسیعی از روش‌ها بالا رفت – این برای من مهم‌ترین چیز است». او افزود، این مطالعه واقعاً نشان می‌دهد که اکنون شواهدی در پس انتخاب وجود دارد، نه فقط حمایت.