اولین مورد آنفولانزای پرندگان مرگبار در خرس های قطبی در آلاسکا گزارش شد

چرا مهم است: این ویروس یک تهدید جدید برای بسیاری از پستانداران وحشی است.

خرس قطبی آلوده شواهد بیشتری از گسترش این ویروس، شکل بسیار بیماری زا H5N1 و رفتار آن بی سابقه ارائه می دهد. از زمان ظهور این ویروس در سال 2020، این ویروس در همه قاره ها به جز استرالیا گسترش یافته است. همچنین طیف وسیعی از پرندگان وحشی و پستانداران از جمله روباه، اسکنک، شیر کوهی و شیر دریایی را آلوده کرده است.

دکتر باب گرلاچ، دامپزشک ایالت آلاسکا، گفت: «تعداد پستاندارانی که مبتلا به عفونت گزارش شده اند همچنان در حال افزایش است.

در بیشتر موارد، این ویروس باعث مرگ و میر دسته جمعی در جمعیت پستانداران وحشی نشده است. (شیرهای دریایی آمریکای جنوبی یک استثنای قابل توجه بوده اند.) اما این یک تهدید جدید برای خرس قطبی آسیب پذیر است که توسط تغییرات آب و هوایی و از بین رفتن یخ های دریا در معرض خطر است.

دکتر گرلاخ گفت: «نگرانی این است که ما از میزان کلی کاری که ویروس ممکن است در گونه خرس قطبی انجام دهد، نمی دانیم.

زمینه: خرس علائم بیماری را نشان داد.

این خرس قطبی در پاییز گذشته در شمال آلاسکا، در نزدیکی Utqiagvik، مرده پیدا شد. سواب های جمع آوری شده از حیوان در ابتدا برای ویروس منفی بود. دکتر گرلاچ گفت، اما زمانی که متخصصان کار جامع تری را انجام دادند، کالبد گشایی و جمع آوری نمونه های بافتی از خرس انجام دادند، آنها علائم واضحی از التهاب و بیماری پیدا کردند.

به گفته دپارتمان حفاظت از محیط زیست آلاسکا، ماه گذشته، نمونه‌های بافتی از خرس برای ویروس مثبت شد. دکتر گرلاخ گفت که این ویروس در نهایت در اندام های متعدد شناسایی شد. او گفت: «فکر می‌کنم این امری مطمئن باشد که بگوییم در اثر این ویروس جان باخته است.

آلاسکا قبلاً عفونت را در یک خرس قهوه ای و یک خرس سیاه و همچنین در چندین روباه قرمز گزارش کرده بود.

آنچه ما نمی دانیم: آیا خرس های قطبی دیگری نیز آلوده شده اند؟

مشخص نیست که خرس قطبی چگونه به این ویروس مبتلا شده است، اما پرندگان بیمار در منطقه گزارش شده است. دکتر گرلاخ گفت که خرس قطبی ممکن است پس از خوردن یک پرنده مرده یا بیمار آلوده شده باشد.

و دانشمندان نمی‌دانند که آیا این مورد یکباره است یا خرس‌های قطبی آلوده دیگری نیز وجود دارند که از شناسایی فرار کرده‌اند. نظارت بر ویروس در جمعیت حیوانات وحشی، به ویژه آنهایی که در مناطق دورافتاده مانند شمال آلاسکا زندگی می کنند، می تواند مشکل باشد. “از کجا می دانید که چند نفر تحت تاثیر قرار گرفته اند؟” دکتر گرلاخ گفت. “ما واقعا این کار را نمی کنیم.”

دکتر گرلاچ گفت که دانشمندان محلی، مقامات و سایر کارشناسان به جستجوی علائم ویروس در حیوانات وحشی، از جمله در خرس های قطبی که مرده یا بیمار به نظر می رسند، ادامه خواهند داد.