ایلزه ارنر 67 ساله سال گذشته پس از 25 سال تدریس در کالج هانتر در منهتن بازنشسته شد. او گفت: زندگی در روستایی کلاوراک، نیویورک، رضایت‌ها و دوستی‌های خود را داشت، اما پس از چند ماه، او گفت: «احساس کردم چیزی را از دست داده‌ام. او شروع به بردن خود به ناهار هفتگی کرد و در بار در نزدیکی چتم هاوس نشست.
به زودی، متصدی بار نام او (و بالعکس) و عشق او به رول های خرچنگ را آموخت. خانم ارنر در یک بازی مکعب یخ در مقابل خدمه بزرگراه که برای ناهار هم آمده بودند برنده شد. او به یاد می آورد: «آنها متوجه شدند که من ناپدید شدم زیرا تعویض زانو داشتم، و وقتی برگشتم این بود: «هی، زن بیونیک!». “خوبه.”
در Placerville، کالیفرنیا، دیوید توروف، 72 ساله، یک دامپزشک، با حامل پست و تحویل دهنده UPS خود چت می کند، و گاهی اوقات به مکانیکی که کامیونش را تعمیر می کند فقط برای سلام کردن یا گذاشتن هیزم هدیه می رود. آقای توروف درباره چنین تعاملات کوتاهی گفت: «آنها به من احساس خوبی می دهند. “من دوست دارم با مردم ارتباط داشته باشم.”
روز توبی گولد با بازدید ساعت 7 صبح از Chez Antoine، یک نانوایی و کافی شاپ در هیانیس، ماساچوست آغاز می شود. آقای گولد، 77 ساله، وزیر بازنشسته، یک لاته غذای بیرون بری می خرد و با وقفه فرانسوی صحبت می کند، با مالک بلژیکی، که اعطا می کند. یک تکه ژامبون روی چوپان استرالیایی آقای گولد، لیلا. آقای گولد گفت: اگر مغازه بسته شود، “حفره ای در زندگی من باقی می ماند.”
پیوندهای ضعیف، از جمله آنهایی که به صورت آنلاین توسعه یافته اند، لزوماً به پیوندهای نزدیک تبدیل نمی شوند و لازم نیست. به هر حال، روابط نزدیک می تواند شامل درگیری ها، تقاضای متقابل و سایر عوارض باشد.