دکتر هیگارتی یک بار نوشت: «مواقعی وجود دارد که بخش‌های من بیشتر شبیه یک میدان جنگ هستند تا یک بخش اطفال.
اما اگر مراقبت از فرزندان هارلم یک جنگ بود، او یک مبارز بی امان بود.
او کمک کرد تا میزان مرگ و میر نوزادان بیمارستان به هنجار شهر نیویورک کاهش یابد. وی برای مراقبت از کودکان مبتلا به ایدز به همراه خانم دکتر. تام لئونارد، خواهر یونا مک کورمک و توسعه دهنده املاک و نیکوکار جک رودین، مرکز کودکان تجسم را تأسیس کردند. او همچنین شبکه‌ای از پنج کلینیک بهداشتی ماهواره‌ای محله در هارلم و یک خانه گروهی برای کودکان مبتلا به HIV ایجاد کرد.
در سال 1989، او پرنسس دایانا را در یک تور از بخش ایدز کودکان بیمارستان همراهی کرد، رویدادی که در سریال نتفلیکس “تاج” به تصویر کشیده شد. نقل شده است که شاهزاده خانم پرسید: “وقتی با مواد مخدر مشکل دارید، چگونه با ایدز کنار می آیید؟”
دکتر نیکلاس به یاد می آورد که پاسخ او این بود: «به اندازه کافی بد است که یک بیماری کشنده داشته باشید، اما با فقر و مواد مخدر، شما واقعاً مشکل بسیار بدی دارید. به راحتی می توان گفت که این مادران بی مسئولیت هستند، اما با این حال، من آنها را دیده ام که برای فرزندان در حال مرگشان اندوهگین هستند. این مادران همان طور که شما شاهزاده های کوچکتان را دوست دارید، فرزندانشان را دوست دارند.»
در سال 1993، دکتر هیگارتی، که همچنین استاد اطفال در دانشگاه کلمبیا بود، جایزه 100000 دلاری رونالد مک‌دونالد هاوس را دریافت کرد. او آن را به بخش اطفال بیمارستان هارلم اهدا کرد.
دکتر هیگارتی هرگز ازدواج نکرد. علاوه بر آقای بورگان، چند خواهرزاده و برادرزاده او نیز در میان بازماندگان او هستند.
استراتژی دکتر هیگارتی می‌تواند غیرمتعارف باشد، رفتار او صریح. دکتر نیکلاس به یاد می آورد که زمانی که دکتر هیگارتی از سال 1992 تا 1995 رئیس هیئت پزشکی بیمارستان بود، به شدت با مدیر بخش جدید، که سیاه پوست بود، مخالف بود.
دکتر نیکلاس به یاد می آورد که کارگردان به یکی از رئیس دانشگاه کلمبیا مراجعه کرد و پرسید: “آیا دکتر هیگارتی نژادپرست است؟”
رئیس دانشگاه پاسخ داد: اوه، نه. “دکتر. هگارتی نژادپرست نیست او با همه این گونه رفتار می کند.»