دکتر استنلی بیش از 200 مقاله نوشت. او رئیس آکادمی بین‌المللی تحقیقات خودکشی بود و در هیئت‌ها و کمیته‌های بسیاری از سازمان‌های حرفه‌ای خدمت کرد. او همچنین به تمرین بالینی خود ادامه داد و بیمارانی را که با احساسات خودکشی دست و پنجه نرم می کردند، درمان می کرد.
خانم موریس، دختر دکتر استنلی، گفت که مادرش در مورد موفقیت حرفه‌ای او متواضع بود، اما همیشه از شنیدن صحبت‌های پزشکان در مکان‌های دوردست که از تکنیک‌هایی که او برای کمک به بیماران استفاده کرده بودند، خوشحال می‌شد.
او در مصاحبه ای گفت: «بی شک او عمیقاً تحت تأثیر این موضوع قرار گرفت. او آن را بسیار، بسیار، بسیار معنادار و بسیار پرشور یافت. این کار چه در سطح شخصی و چه در سطح بزرگتر برای او بسیار رضایت بخش بود که برای او مفید بود.»
باربارا هروناک در 13 اوت 1949 در نیوآرک به دنیا آمد. پدرش، جان هروناک، به‌عنوان سازنده ابزار و قالب کار می‌کرد و مادرش، ماری (ونوکوفسکی) هروناک، در بخش خسارت یک شرکت بیمه کار می‌کرد.
او مدرک لیسانس خود را در کالج ایالتی مونتکلر و دکترای روانشناسی بالینی در دانشگاه نیویورک گرفت.
او در سال 1970 با مایکل ادوارد استنلی، متخصص علوم اعصاب، ازدواج کرد و این دو با هم تعدادی مقاله تحقیقاتی در مورد موضوعاتی مانند رضایت آگاهانه و اختلال شخصیت مرزی منتشر کردند. او در سال 1993 درگذشت.
علاوه بر دخترش، دکتر استنلی که در چتم، نیوجرسی زندگی می کرد، پسرش توماس استنلی و خواهر و برادرش جان هروناک، مایکل هروناک و جوآن کندی به یادگار مانده است.