برخی زمینه ها: روندی ترسناک که با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گرفت.
محققان دانشگاه مشترک المنافع ویرجینیا و بیمارستان کودکان ریچموند قبلاً فاش کرده بودند که میزان مرگ و میر در میان کودکان و نوجوانان بین سال‌های 2019 تا 2021 به میزان 18 درصد افزایش یافته است. مرگ و میر ناشی از جراحات به قدری افزایش یافته بود که همه دستاوردهای بهداشت عمومی را تحت الشعاع قرار داد.
این گروه که به دنبال بررسی عمیق تر روند نگران کننده بود، داده های گواهی مرگ را از پایگاه داده عمومی WONDER مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری به دست آورد و آن را بر اساس نژاد، قومیت و علت برای کودکان 1 تا 19 ساله طبقه بندی کرد. آنها دریافتند که سرخپوستان سیاه پوست و آمریکایی /کودکان بومی آلاسکا نه تنها با نرخ های قابل توجهی بالاتر از کودکان سفیدپوست جان خود را از دست می دادند، بلکه نابرابری ها – که تا سال 2013 در حال بهبود بود – در حال افزایش بود.
این داده ها همچنین نشان داد که در حالی که نرخ مرگ و میر کودکان به طور کلی در حدود سال 2020 بدتر شده است، نرخ برای کودکان سیاه پوست، بومیان آمریکایی و اسپانیایی تبار خیلی زودتر و در حدود سال 2014 افزایش یافته بود.
بین سال‌های 2014 تا 2020، نرخ مرگ و میر برای کودکان و نوجوانان سیاه‌پوست حدود 37 درصد و برای جوانان بومی آمریکا حدود 22 درصد افزایش یافت – در مقایسه با کمتر از 5 درصد برای جوانان سفیدپوست.
دکتر استیون وولف، استاد پزشکی خانواده در دانشکده پزشکی VCU که بر روی این تحقیق کار می کرد، گفت: «ما می دانستیم که نابرابری هایی را پیدا خواهیم کرد، اما مطمئناً نه به این بزرگی». ما شوکه شدیم.»
اعداد: جراحات – به ویژه ناشی از اسلحه – باعث ایجاد نابرابری می شود.
تفاوت‌های نژادی و قومی زمانی که آسیب‌ها از سایر علل مرگ جدا شدند، شدیدتر بود. برای مثال، کودکان سیاه‌پوست بین سال‌های 2016 و 2020، 10 برابر کودکان سفیدپوست بر اثر قتل جان خود را از دست دادند. واقعیت های نگران کننده بحران سلامت روان مورد توجه قرار گرفت.
کودکان بومی آمریکا بیش از دو برابر کودکان سفیدپوست که میزان آنها در حال حاضر بالا بود بر اثر خودکشی جان خود را از دست دادند.
او گفت: «به عنوان یک متخصص اطفال، این واقعاً نفس مرا بند می‌آورد.
مرگ و میر ناشی از اسلحه، از جمله تصادفات، قتل و خودکشی، در میان جوانان سیاه پوست و بومیان آمریکا دو تا چهار برابر بیشتر از جوانان سفیدپوست بود و خطر مرگ ناشی از جراحات ناشی از اسلحه در میان جوانان سیاه پوست و بومیان آمریکا بیش از دو برابر شد. بین 2013 و 2020
محققان همچنین توجه خود را به نابرابری در سایر علل مرگ جلب کردند: به عنوان مثال، کودکان بومی آمریکا به دلیل ذات الریه و آنفولانزا سه برابر کودکان سفیدپوست جان خود را از دست دادند و کودکان سیاه پوست تقریباً هشت برابر کودکان سفیدپوست بر اثر آسم جان خود را از دست دادند.
بعد چه اتفاقی می افتد: تحقیقات عمیق تر – و تغییرات سیاست.
این مطالعه خاص همه متغیرهایی را که در علل بیماری، آسیب و مرگ در دوران کودکی نقش دارند، بررسی نکرد. دکتر ولف گفت که امیدوار است این مقاله به عنوان یک زنگ بیدارباش عمل کند و محققان را به بررسی دقیق عوامل زمینه ای ترغیب کند.
برای مثال، درک دلایل افزایش مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی می تواند تعیین کند که آیا تقاطع های بازطراحی شده یا کمپین های هدفمند کمربند ایمنی موثرترین مداخله برای یک گروه خاص است یا خیر.
برای سایر مرگ‌های دوران کودکی، دسترسی به مراقبت یک عامل محتمل است، با توجه به این که کودکان سیاه‌پوست مبتلا به بیماری‌های گردش خون در مقایسه با کودکان سفیدپوست کمتر برای پیوند ارجاع می‌شوند و احتمال کمتری دارد که روش موفقیت‌آمیزی داشته باشند. بیماری و مرگ مرتبط با آسم احتمالاً تحت تأثیر دسترسی به مداخلاتی مانند دستگاه های تنفسی و همچنین عوامل اجتماعی-اقتصادی و محیطی مانند آلودگی هوا قرار می گیرد.
در عین حال، دکتر وولف گفت، سیاستگذاران نباید “منتظر تحقیقات بیشتر برای شناسایی مراحل بعدی واضح باشند”، از جمله حمایت از سلامت روان از کودکان و قوانین سختگیرانه تر اسلحه. او گفت که تصور عمومی از خشونت اسلحه در میان کودکان اغلب بر تیراندازی در مدرسه متمرکز است، اما از نظر آماری، “اکثریت قریب به اتفاق در جوامع سراسر کشور ما رخ می دهد – روز به روز، یک به یک.”