این حقیقتی است که به نظر می رسد زمان بسته به شرایط ما گسترش می یابد یا منقبض می شود: وقتی می ترسیم، ثانیه ها طولانی می شوند. اگر یک روز را تنها بگذرانیم، می تواند کند پیش برود. وقتی می خواهیم چیزی را به موقع تحویل دهیم، ساعت ها به سرعت می گذرد.
مطالعه‌ای که این ماه در مجله Psychophysiology توسط روانشناسان دانشگاه کرنل منتشر شد، نشان داد که وقتی در سطح میکروثانیه مشاهده شود، برخی از این اعوجاج‌ها می‌توانند توسط ضربان قلب ایجاد شوند که مدت زمان آن از لحظه به لحظه متفاوت است.
روانشناسان به دانش آموزان کالج EKG دادند تا مدت زمان هر ضربان را به دقت اندازه گیری کنند و سپس از آنها خواستند مدت زمان صداهای کوتاه را تخمین بزنند. روانشناسان دریافتند که پس از یک فاصله ضربان طولانی تر، آزمودنی ها تمایل داشتند که لحن را طولانی تر درک کنند. فواصل کوتاه‌تر باعث شد شرکت‌کنندگان مسابقه را کوتاه‌تر ارزیابی کنند. پس از هر تن، فواصل ضربان قلب آزمودنی ها طولانی تر شد.
سعیده صادقی، کاندیدای دکترای دانشگاه کرنل و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت که به نظر می رسد ضربان قلب پایین به درک کمک کند.
او توضیح می‌دهد: «زمانی که نیاز داریم چیزهایی را از دنیای بیرون درک کنیم، ضربان قلب صدا برای قشر مغز است. وقتی قلبت ساکت است، می‌توانی چیزهای بیشتری را در دنیا بپذیری – پردازش چیزها آسان‌تر است.
صادقی می‌گوید این مطالعه پس از یک دوره تحقیقات متمرکز بر مغز، شواهد بیشتری ارائه می‌کند که «تنها یک بخش از مغز یا بدن نیست که زمان را دنبال می‌کند، بلکه یک شبکه کامل است». وی افزود: مغز قلب را کنترل می کند و قلب نیز به نوبه خود بر مغز تأثیر می گذارد.
علاقه به درک زمان از زمان شروع همه‌گیری COVID-19 افزایش یافته است، زمانی که فعالیت‌های خارج از خانه برای بسیاری متوقف شد و مردم در سراسر جهان با زمان‌هایی روبه‌رو شدند که نمی‌توانستند آن را متمایز کنند.
مطالعه ادراک زمان که در سال اول قرنطینه در بریتانیا انجام شد، نشان داد که 80 درصد از شرکت‌کنندگان گزارش کردند که انحرافات را در زمان و در جهت‌های مختلف درک کرده‌اند. به طور متوسط، افراد مسن تر و منزوی تر از زمینه های اجتماعی گزارش دادند که زمان کند شده است. در حالی که افراد جوان تر و فعال تر گزارش کردند که سرعت آن افزایش یافته است.
روث اس. اوگدن، پروفسور روانشناسی در دانشگاه جان مورز لیورپول و نویسنده این مطالعه در دوران حبس، توضیح داد: «تجربه ما از زمان به طور کلی به شیوه‌هایی مشابه بهزیستی ما تأثیر می‌گذارد: «افراد مبتلا به افسردگی آهسته شدن زمان را تجربه می کنند و این کاهش سرعت به عنوان عاملی برای تشدید افسردگی تلقی می شود.
مطالعه جدید کرنل به چیز متفاوتی می پردازد: اینکه ما چگونه عبور میکروثانیه را درک می کنیم. اوجن خاطرنشان کرد که درک این مکانیسم‌ها می‌تواند به ما در مدیریت تروما کمک کند، که در آن تجربیات آنی به‌عنوان طولانی‌مدت به یاد می‌آیند.
او گفت که هنگام تلاش برای ارزیابی اهمیت یک تجربه، “مغز ما فقط به گذشته نگاه می کند و می گوید: “خب، چند خاطره ساختیم؟”
وی افزود: زمانی که شما یک خاطره بسیار واضح، واضح تر از حد معمول یک دوره 15 دقیقه ای از زندگی خود دارید، ذهن شما می تواند شما را به این باور برساند که بسیار طولانی بوده است.
هوگو کریچلی، پروفسور روانپزشکی در دانشکده پزشکی برایتون و ساسکس که چگونگی تأثیر ضربان قلب بر نحوه به خاطر سپردن کلمات و واکنش به ترس را مطالعه کرده است، گفت که تا همین اواخر، تحقیقات در مورد درک زمان بر روی نواحی مختلف مغز متمرکز بود.
کریچلی، که در مطالعه ضربان قلب کرنل شرکت نداشت، گفت: «من فکر می‌کنم در حال حاضر بسیار بیشتر قابل درک است که عملکردهای شناختی در کنترل بدن ارتباط نزدیکی دارند، شاید حتی پایه‌ای داشته باشند، در حالی که بیشتر مطالعات روانشناسی تا دهه 1990 نادیده گرفته می‌شدند. بدن از ساقه مغز
این پروفسور گفت که تحقیقات قبلی چگونگی ارتباط برانگیختگی فیزیکی با پردازش استرس و حالات عاطفی مانند اضطراب و وحشت را بررسی کرده است. مطالعه جدید این موضوع را با تمرکز بر نقش قلب در عملکرد غیر عاطفی، یعنی ادراک زمان، که ممکن است با تحریفات بزرگتر در تفکر مرتبط باشد، توضیح می دهد.
وی افزود: عملکرد شناختی را نمی توان به صورت مجزا بررسی کرد. حتی با درک اینکه چگونه مغز رشد می کند و شروع به نمایش حالات ذهنی درونی می کند، مردم اولویت اطلاعات داخلی ضروری را می بینند که برای زنده ماندن باید کنترل شوند.
آدام کی اندرسون، استاد روانشناسی در کورنل و یکی از نویسندگان این مطالعه جدید، گفت که یکی از دلایلی که بدن ممکن است به طور نزدیک در درک زمان درگیر باشد این است که زمان ارتباط نزدیکی با نیازهای متابولیک دارد.
اندرسون نتیجه گرفت: «زمان یک منبع است. “اگر بدن یک باتری یا مخزن بنزین بود، سعی می کرد در زمان واقعی بفهمد: “چقدر انرژی داریم؟” ما درک می کنیم که بسته به میزان انرژی بدنی که داریم زمان کندتر یا سریعتر می گذرد.
الن بری سلامت روان را پوشش می دهد. او رئیس دفتر روزنامه تایمز در بوستون، خبرنگار ارشد بین‌المللی در لندن، و رئیس دفتر در مسکو و دهلی نو بوده است. او بخشی از تیمی بود که در سال 2011 برنده جایزه پولیتزر برای گزارش بین المللی شد. @EllenBarryNYT