پس از اتمام امتحان بلو، دکتر لینهان و همکارانش از تپه به سمت مطب خود برگشتند، صدای دلفین ها و شیرهای دریایی پشت سر آنها محو شد. اما حتی در داخل خانه، فرار از حضور حیوانات غیرممکن بود: عکس های دلفین ها، کارتون های دلفین و یک شیر دریایی اسباب بازی مخمل خواب دار وجود داشت. مدل های تشریحی دلفین ها روی میزهای متعددی نشسته بودند.
این آزمایشگاه که در یک پیاده روی کوتاه قرار دارد، معمولاً پس از معاینات پزشکی صبحگاهی حیوانات، شلوغ است، زیرا تکنسین‌ها هر نمونه خون، ادرار، مدفوع یا سایر نمونه‌های اخیراً جمع‌آوری شده را پردازش می‌کنند. بعداً، نمونه‌ها در یک اتاق کوچک و بدون پنجره در روبروی خیابان ذخیره می‌شوند، جایی که فریزرهای فوق سرد حاوی یک بانک زیستی پستانداران دریایی است که قدمت آن به دهه‌ها قبل می‌رسد. دکتر ژیتکو گفت: “ما در اینجا حیواناتی در دهه 50 زندگی خود داریم.” «همه سوابق سلامتی آنها در طبقه بالا است و نمونه بافت آنها در آن طرف خیابان است. این فقط یک منبع شگفت انگیز است.»
این بانک زیستی این امکان را برای دانشمندان فراهم کرده است که مطالعات طولی انجام دهند، به عنوان مثال، نمودار چگونگی تغییر شیمیایی خون دلفین ها با افزایش سن. و جمعیت بزرگ حیوانات و به خوبی آموزش دیده به نیروی دریایی اجازه داد تا تکنیک های پزشکی جدید مانند سونوگرافی قابل حمل برای دلفین ها را پیشگام کند. دکتر Sam Ridgway که اولین دامپزشک برنامه بود و تا سال گذشته تا زمان مرگش به انتشار تحقیقات جدید ادامه داد، به عنوان پدر پزشکی پستانداران دریایی شناخته شد. مقامات نیروی دریایی گفتند که تا به امروز، تحقیقات بر روی حیوانات نیروی دریایی بیش از 1200 مقاله علمی، ارائه کنفرانس و فصل کتاب ارائه کرده است..
رندی ولز، مدیر برنامه تحقیقاتی دلفین ساراسوتا در انجمن جانورشناسی شیکاگو، گفت: “بدون شک آنها از نظر توسعه درک ما از طب دلفین ها پیشرو بوده اند.” (دکتر ولز مکرراً با محققان این برنامه همکاری می کند و از نیروی دریایی نیز بودجه دریافت کرده است.)
پس از امتحانات صبح، حیوانات جلسات آموزشی یا غنی سازی دارند، اغلب در اقیانوس آزاد، جایی که ورزشکاری آنها به وضوح نمایان می شود. دلفین‌ها در کنار قایق‌ها شنا می‌کنند، توپ‌های رنگارنگ را بازیابی می‌کنند، خود را به هوا پرتاب می‌کنند، زیر سطح آب می‌لغزند و دوباره در یک لحظه ظاهر می‌شوند.
بعد از ظهر روز دلفین
دکتر جنسن گفت، اما آنها با افزایش سن کند می شوند. سطح انرژی آنها بالا می رود، مفاصلشان سفت می شود و مقداری پوند اضافه می کنند. برخی از آنها دچار بیماری قلبی، سنگ کلیه یا مشکلات بینایی می شوند که می تواند به مداخله جراحی نیاز داشته باشد.
چند ساعت پس از معاینه بلو، دکتر لینهان به همکارانش در مرکز جراحی پستانداران دریایی پیوست تا درباره برخی از جراحی‌های آب مروارید آتی شیرهای دریایی صحبت کند. دکتر جنی میگان، دامپزشک ارشد در بنیاد ملی پستانداران دریایی، گفت که این تیم فعال تر شده است. او گفت که دامپزشکان اکنون قبل از اینکه بینایی حیوانات به طور قابل توجهی بدتر شود، عمل جراحی آب مروارید را انجام می دهند و در حال مطالعه رژیم های غذایی جدیدی هستند که امیدوارند دلفین ها از ایجاد سنگ کلیه جلوگیری کنند.