بنت براون، روانپزشک شیکاگویی که تشخیص خاطرات سرکوب‌شده‌اش شامل آزار و اذیت وحشتناک توسط شیطان پرستان بود، به دامن زدن به آنچه که به عنوان «هول شیطانی» دهه‌های 1980 و 1990 معروف شد، در 20 مارس در لادرهیل، فلوریدا، شمال میامی درگذشت. او 83 سال داشت.
جین براون، یکی از همسران سابق او، گفت که مرگ در بیمارستان به دلیل عوارض سقوط بوده است. دکتر براون در Butte، Mont. زندگی می کرد، اما برای تعطیلات در Lauderhill بوده است.
دکتر براون در اوایل دهه 1980 به عنوان متخصص در دو مورد از محبوب ترین و بحث برانگیزترین حوزه های درمان روانپزشکی شهرت یافت: خاطرات سرکوب شده و اختلال شخصیت چندگانه که امروزه به عنوان اختلال هویت تجزیه ای شناخته می شود.
او ادعا کرد که می‌تواند به بیماران کمک کند تا خاطرات آسیب‌های دوران کودکی را کشف کنند – که وجود آنها، به گفته او و دیگران، عامل تقسیم خود فرد به شخصیت‌های متمایز بسیاری است.
او واحدی را برای اختلالات تجزیه ای در راش-پرسبیتریان-سنت ایجاد کرد. مرکز پزشکی لوک در شیکاگو (در حال حاضر مرکز پزشکی دانشگاه راش)؛ تبدیل به یک کارشناس مکرر در رسانه های خبری شد. و کمک کرد تا انجمنی را که اکنون انجمن بین المللی مطالعه تروما و گسستگی نامیده می شود، تشکیل دهد، یک سازمان حرفه ای با بیش از 2000 عضو امروز.
از آن پلتفرم بزرگ بود که دکتر براون انفجاری ترین یافته های خود را منتشر کرد: اینکه در ده ها مورد، بیمارانش خاطراتی از شکنجه شدن توسط فرقه های شیطانی و در برخی موارد از شرکت در شکنجه خود کشف کردند.
او تنها روانپزشکی نبود که چنین ادعایی را مطرح کرد و افشاگری های فرضی او منجر به یک وحشت فزاینده ملی شد.
در دهه 1980، تعداد افرادی، چه کودکان و چه بزرگسالان، که ادعا می کردند توسط شیطان پرستان مورد آزار قرار گرفته اند، افزایش یافت. این کار در سال 1980 با کتاب «میشل به یاد می‌آورد» توسط یک زن کانادایی شروع شد که گفت خاطرات آزار و اذیت آیینی را به دست آورده است، و پس از اتهامات سوءاستفاده در مراکز مراقبت روزانه در کالیفرنیا و کارولینای شمالی، اوج گرفت.
عناصر فرهنگ پاپ، مانند موسیقی هوی متال و بازی نقش‌آفرینی Dungeons and Dragons، به‌عنوان نقاط ورودی فرضی برای فعالیت‌های فرقه در حلقه قرار گرفتند.
چنین داستان‌هایی خوراک قالب‌های تلویزیونی پرطرفدار بود که در بین مردم خوش‌گذران بودند، از جمله برنامه‌های گفتگو مانند «جرالدو» و مجلات خبری مانند «دیتلاین»، که بخش‌هایی را پخش می‌کردند که چنین ادعاهایی را بدون انتقاد تبلیغ می‌کردند.
حرفه روانپزشکی تا حدودی مسئولیت وحشت فزاینده را بر عهده داشت، و محققان محترمی مانند دکتر براون به آن قدرت نمایی می دادند. او و دیگران سمینارهایی برگزار کردند و مقالات تحقیقاتی را توزیع کردند. آنها حتی به این پدیده یک مخفف شبه پزشکی، SRA، برای سوء استفاده از مراسم شیطانی دادند.
واحد بستری دکتر براون در راش به آهنربایی برای ارجاعات و انباری برای بیماران تبدیل شد که برخی از آنها را سالها تحت نظر دارو و تحت نظر نگه داشت.
در میان آنها زنی از آیووا به نام پاتریشیا بورگوس بود. دکتر براون و همکارش روبرتا ساکس، پس از مصاحبه با او، ادعا کردند که او نه تنها قربانی آزار آیینی شیطانی شده است، بلکه خود “کاهن اعظم” فرقه ای است که هزاران کودک را مورد تجاوز، شکنجه و آدم خواری قرار داده است. از جمله دو پسر خردسالش.
دکتر براون و دکتر ساکس خانم بورگوس و فرزندانش را به یک مرکز بهداشت روان در هوستون فرستادند، جایی که آنها تقریباً سه سال جدا از هم و با کمترین تماس با دنیای خارج نگهداری شدند.
در آن زمان خانم بورگوس که به شدت دارو داشت، پزشکان را باور کرده بود و به آنها گفت که مشعل ها، دفن زنده و خوردن اعضای بدن 2000 نفر در سال را به یاد می آورد. بعد از اینکه والدینش از همسرش با میت لوف سرو کردند، او را از نظر بافت انسانی آزمایش کرد. آزمایش ها منفی شد، اما دکتر براون قانع نشد.
دکتر براون سایر بیماران را تحت شرایط مشابه در راش یا جاهای دیگر نگه می داشت. او یک زن را متقاعد کرد که سقط جنین کند زیرا، او را متقاعد کرد که او محصول محارم تشریفاتی است. او دیگری را متقاعد کرد که برای جلوگیری از بچه دار شدن در فرقه فرضی او، لوله های رحمی را ببندد.
وحشت شیطانی در اوایل دهه 1990 شروع به فروکش کرد. تحقیقات FBI در سال 1992 هیچ مدرکی دال بر فعالیت هماهنگ فرقه در ایالات متحده پیدا نکرد، و گزارشی در سال 1994 توسط مرکز ملی سوء استفاده و غفلت از کودکان، بیش از 12000 اتهام آزار و اذیت مناسک شیطانی را مورد بررسی قرار داد و نشان داد که حتی یک مورد نیز مورد بررسی قرار نگرفت.
کنت لنینگ، مامور بازنشسته FBI که گزارش سال 1992 را نوشت، در یک مصاحبه تلفنی گفت: «بزرگترین چیز فقدان شواهد تأییدکننده بود. “این نوعی جنایت است که شواهدی در آن باقی مانده است.”
بسیاری از مردم از شور و شوق قبلی خود فاصله گرفتند. در سال 1995، جرالدو ریورا به خاطر اپیزودش که این دروغ را پوشش می داد، عذرخواهی کرد. با این حال، حتی در سال 1998، “Dateline” قسمتی را در NBC پخش کرد که ادعا می کرد فعالیت شیطانی گسترده در می سی سی پی را نشان می دهد.
خانم بورگوس از راش، دکتر براون و شرکت بیمه اش به دلیل این ادعا که او و دکتر ساکس خاطرات نادرستی را در سر او کاشته اند شکایت کرد. آنها در سال 1997 با پرداخت 10.6 میلیون دلار از دادگاه خارج شدند.
خانم بورگوس در سال 1997 به شیکاگو تریبون گفت: “من شروع به جمع کردن چند چیز کردم و متوجه شدم که به هیچ وجه نمی توانم از یک شهر کوچک در آیووا بیایم، سالانه 2000 نفر غذا بخورم، و هیچ کس چیزی در مورد آن نگفت.”
یک سال بعد واحد دکتر براون در راش تعطیل شد و هیئت صدور مجوز پزشکی ایلینوی تحقیقاتی را در مورد اقدامات وی آغاز کرد. در سال 1999، او یک تعلیق دو ساله از مجوز خود دریافت کرد – اگرچه او به اشتباه خود اعتراف نکرد.
بنت جورج براون در 7 آگوست 1940 در شیکاگو در خانواده تلما (گیمبل) و میلتون براون، استاد ارتودنسی در دانشگاه لویولا متولد شد. او در سال 1963 در رشته روانشناسی از دانشگاه تولین فارغ التحصیل شد و در سال 1964 در همان رشته فوق لیسانس گرفت و در سال 1968 مدرک پزشکی خود را از دانشگاه ایلینویز دریافت کرد.
دکتر براون سه بار ازدواج کرد. ازدواج او با Renate Deutsch و خانم براون هر دو به طلاق ختم شد. سومین او، به جوآن آریولا، با مرگ او به پایان رسید. از او پنج فرزند و پنج نوه به یادگار مانده است.
پس از از دست دادن موقت مجوز پزشکی خود در ایلینوی، دکتر براون به مونتانا نقل مکان کرد، جایی که مجوز جدیدی در آن ایالت دریافت کرد و یک مطب خصوصی افتتاح کرد.
اما در سال 2019، یکی از بیمارانش، سیارا رحبین، از او به دلیل تجویز بیش از حد دارویی که باعث تیک دائمی صورت او شد، شکایت کرد. او همچنین شکایتی را علیه هیئت بازرسان پزشکی مونتانا به دلیل اجازه دادن به او علیرغم اطلاع از گذشته خود، ارائه کرد.
دکتر براون مجوز طبابت خود را در سال 2020 در مونتانا از دست داد.