به گفته سازمان بهداشت جهانی، پنج کشور آفریقایی با شیوع بیماری سیاه زخم دست و پنجه نرم می‌کنند که تاکنون نزدیک به 1200 نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند و 20 نفر جان خود را از دست داده‌اند. اما آمار رسمی سردرگمی در مورد ماهیت و مقیاس دقیق شیوع را تکذیب می کند، که ممکن است تلاش های لازم برای مهار آنها را پیچیده کند.
از 1166 مورد احتمالی سیاه زخم در کنیا، مالاوی، اوگاندا، زامبیا و زیمبابوه، تنها 35 مورد با آزمایش‌های آزمایشگاهی تایید شده‌اند. کارشناسان گفتند که این غیرعادی یا غیرمنطقی نیست، به ویژه در مناطقی که منابع محدودی دارند.
اما حداقل در اوگاندا، بسیاری از موارد احتمالی منجر به منفی شدن آزمایش‌های سیاه‌زخم شده است و این احتمال را افزایش می‌دهد که بیماری دوم در گردش باشد.
دکتر اندرو پاویا، متخصص بیماری‌های عفونی، می‌گوید: «ممکن است به سادگی آزمایش‌های تشخیصی ناکافی باشد، یا ممکن است تعداد متوسطی از موارد سیاه‌زخم داشته باشید و به طور همزمان شیوع بیماری دیگری را داشته باشید که می‌تواند شبیه به آن به نظر برسد. در دانشگاه یوتا که به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در مورد دستورالعمل های درمان سیاه زخم توصیه کرده است.
سیاه زخم معمولاً بین مردم سرایت نمی‌کند، بنابراین تصور می‌شود که شیوع این بیماری تا کنون محدود به افرادی است که گوشت حیوانات آلوده را مصرف می‌کنند. اوگاندا در حال حاضر فروش محصولات گوشت گاو را ممنوع کرده است.
دکتر پاویا گفت: “حتی اگر فردی مبتلا به سیاه زخم پوستی از پرواز در واشنگتن دی سی پیاده شود، کسی را آلوده نمی کند – تا زمانی که کیسه ای پر از گوشت آلوده نداشته باشد.” .
سیاه زخم توسط باکتری های فوق العاده انعطاف پذیری به نام باسیلوس آنتراسیس ایجاد می شود که می تواند برای دهه ها یا حتی قرن ها در خاک و آب زنده بماند. گاوها با خوردن هاگ در خاک هنگام چرا آلوده می شوند و ممکن است دو یا سه روز بعد بیمار شوند و بمیرند.
شیوع بیماری در گاوها به ویژه پس از نوع باران های شدیدی که کشورهای شرق و جنوب آفریقا اخیرا تجربه کرده اند، محتمل است.
در انسان، سیاه زخم می تواند باعث ایجاد زخم های پوستی با مرکز سیاه رنگ و تورم شود که در صورت گسترش به قفسه سینه، بیمار را خفه می کند.
شیوع پراکنده سیاه زخم در حیوانات وحشی، گاو و مردم در این کشورها غیر معمول نیست. دکتر ویلیام باور، متخصص سیاه زخم در CDC، گفت: اما داشتن پنج شیوع به طور همزمان “احتمالا کمی عجیب است، و این احتمالاً چیزی است که توجه برخی اخبار را به خود جلب کرده است.”
بر اساس گزارش داخلی به دست آمده توسط نیویورک تایمز، در اوگاندا، اولین مرگ مشکوک گاو در ماه ژوئن در منطقه کیوترا و اولین مرگ ناگهانی انسان در ماه جولای گزارش شد.
تا پایان اکتبر، حداقل 24 حیوان مرده بودند. برخی از حیوانات و افراد آلوده از آن زمان در منطقه کالونگو، در حدود 45 مایلی شمال کیوترا، ظاهر شدند.
اما تنها در اواسط اکتبر، پس از گزارش هایی مبنی بر یک بیماری مرموز در میان مردم، مقامات منطقه شروع به آزمایش ضایعات پوستی از افراد مبتلا کردند. دو نمونه اول از نظر سیاه زخم و چندین بیماری دیگر منفی شدند.
تا 6 دسامبر، آمار رسمی اوگاندا به 48 مورد احتمالی رسید. اما از 11 نفری که نتایج برای آنها در دسترس بود، تنها سه نفر از نظر سیاه زخم مثبت بودند. به گفته مقامات کیوترا، آزمایش هشت نفر باقی مانده منفی بود.
دکتر ژان پل گونزالس، متخصص تب های خونریزی دهنده در دانشگاه جورج تاون که به 250 دانشمند اوگاندایی در مورد عفونت های نوظهور آموزش داده است، گفت: با این حال، ممکن است این بدان معنا نباشد که بیماران مبتلا به سیاه زخم نیستند.
دکتر گونزالس گفت که امکانات آزمایشگاهی اوگاندا می توانند به طور قابل اعتمادی برای سیاه زخم آزمایش کنند، اما تنها در صورتی که نمونه ها به درستی برداشته و پردازش شوند.
دکتر ژان کاسیا، مدیر کل مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آفریقا، گفت که مقامات به علائم بیماران و همچنین ارتباط شناخته شده با گاوهای بیمار یا گوشت‌های آلوده تکیه می‌کنند تا تشخیص دهند که آیا سیاه‌زخم دارند یا خیر.
دکتر کاسیه گفت: «از آنجایی که ما موارد تایید شده را داریم، چون این موارد مرگ و میر را به دلیل سیاه زخم تایید شده داریم، برای ما شکی نیست که این سیاه زخم است.
بیماران در منطقه کیوترا ضایعات خارش دار در دست ها و بازوها، تورم و بی حسی اندام های آسیب دیده و سردرد داشتند. این گاهی اوقات با تورم قفسه سینه، مشکل در تنفس و مرگ همراه بود.
دکتر باور گفت: “این به نظر بسیار شبیه سیاه زخم است.”
دکتر کاسیا خاطرنشان کرد، در حالی که واکسنی برای سیاه زخم وجود دارد، این واکسن در آفریقا وجود ندارد، جایی که این بیماری یک مشکل بسیار بزرگتر است. او گفت: «این بی عدالتی است و قابل قبول نیست.
وی افزود که CDC آفریقا از نزدیک با وزارت بهداشت اوگاندا برای کمک به تحقیقات همکاری می کند. اما بر اساس گزارش داخلی، مقامات کیوترا در تلاش برای شناسایی و تشخیص موارد با موانع متعددی روبرو هستند.
در این گزارش آمده است: «موارد مشکوک حاضر به نشان دادن ضایعات پوستی خود نیستند و اجازه نمونه برداری را نمی دهند. برخی از افراد با علائم، اطلاعات نادرست به مقامات داده اند یا اصلا از ارائه اطلاعات خودداری کرده اند.
مقامات همچنین فاقد خودرو و سوخت کافی برای سفر به مناطق آسیب دیده و تخلیه بیماران بدحال هستند.
بسیاری از بیماران با متقاعد شدن به اینکه سحر و جادو مقصر این بیماری است، از کلینیک برای درمانگران سنتی اجتناب می کنند. این امر منجر به مرگ حداقل یک نفر در زیارتگاهی در کالونگو شده است.
پل سمیگا، 68 ساله، کشاورز، معتقد است که پس از خوردن گوشت آلوده بیمار شده است. او از یک درمانگر سنتی کمک گرفت و بیش از یک ماه از گیاهان دارویی استفاده کرد تا اینکه به بیمارستان عمومی کالیسیزو در کیوترا مراجعه کرد.
مشخص نیست که آیا آقای سمیگا مبتلا به سیاه زخم است یا خیر. از هشت بیمار تحت درمان در بیمارستان، نتایج آزمایش تنها برای دو نفر در دسترس است. هر دو برای سیاه زخم منفی بودند.
دکتر امانوئل سسکیرو، افسر پزشکی بیمارستان، گفت: اما تا کنون، به نظر می رسد که آقای سمیگا به آنتی بیوتیک ها پاسخ می دهد و به نظر می رسد تورم بازوهای او در حال کاهش است.
دکتر سسکیرو گفت، ممکن است کسانی که آزمایش سیاه زخم آنها منفی بود، سلولیت داشته باشند، یک اصطلاح عمومی برای هرگونه عفونت عمیق پوستی. یا ممکن است هر یک از تعدادی بیماری با علائم مشابه داشته باشند: تب دره ریفت، یک بیماری ویروسی که برای مثال در حیوانات اهلی نیز دیده می‌شود، یا عفونت با باکتری‌های خاص یا آربوویروس‌هایی مانند ویروس نیل غربی – یا حتی نیش کنه.
دکتر پاویا گفت که بازرسان باید به بررسی این احتمالات ادامه دهند.
او گفت: «یک قانون در شیوع این بیماری این است که ذهن خود را خیلی زود نبندید و همیشه فکر کنید که یک پاتوژن دوم یا راه دوم انتقال وجود دارد.
او گفت در غیر این صورت، مقامات ممکن است تسلیم به اصطلاح سوگیری تایید شوند، جایی که “شما چند مورد از یک چیز دارید و بنابراین واقعاً تلاش می کنید تا دیگران را به این تشخیص سوق دهید، اما معلوم می شود که اشتباه می کنید.”