به مدت هفت سال، سلیمانه موسی تقریباً هر ذره پولی را که به جنگ او با هپاتیت C می رسید، گذاشت.
وام های دانشجویی او برای تحصیلات تکمیلی، دستمزد او از شغلش به عنوان معلم دبیرستان و پول نقدی که از یک کنسرت جانبی فروش سیب زمینی به دست می آورد، همگی برای آزمایش و داروها صرف تلاش برای درمان ویروسی شد که او را ضعیف کرده بود. آقای موسی 27 ساله که در آکرا، پایتخت غنا زندگی می کند، رویاهای راه اندازی یک تجارت، ساختن خانه و ازدواج را کنار گذاشت.
او به اندازه کافی پول نقد – 900 دلار، نصف حقوق سالانه اش – برای خرید یک دوره دارو جمع کرد. که یک دهه پیش، انقلابی در درمان هپاتیت C در ایالات متحده و سایر کشورهای پردرآمد ایجاد کرد.
او بیمار نادری بود که این درمان برایش کافی نبود، بنابراین سال‌ها تلاش کرد تا برای دیگری پس‌انداز کند، اما ناموفق. او گفت: “من فقط منتظر ماندم تا خدا شگفتی هایش را انجام دهد.”
سپس در ماه مارس، پزشک او خبر فوق‌العاده‌ای به او داد: دولت غنا برای هپاتیت C داروی اهدایی دریافت کرده بود. او می‌توانست به طور رایگان درمان شود. در عرض چند هفته، آقای موسی این قرص ها را دریافت کرد. در ماه اکتبر، آزمایش خون نشان داد که او سرانجام درمان شده است.
او شکسته، خسته و آماده بود تا جاه طلبی هایش را پاک کند.
این کمک مالی از یک منبع غیر محتمل انجام شد: مصر، که تنها چند سال پیش بیشترین بار ابتلا به هپاتیت C در جهان را داشت. تخمین زده می شود که از هر 10 نفر، یک نفر، حدود 9 میلیون مصری، به طور مزمن مبتلا شده اند. مصر در یک کمپین بهداشت عمومی که هم از نظر مقیاس و هم موفقیتش فوق‌العاده بود، کل جمعیت خود را غربالگری کرد، معامله‌ای را برای داروهایی با تخفیف بسیار بالا انجام داد و تقریباً همه را با این ویروس درمان کرد.
دکتر جان دبلیو وارد، مدیر ائتلاف حذف جهانی هپاتیت در گروه ویژه برای سلامت جهانی، گفت: «این یکی از بزرگترین دستاوردهایی است که تا به حال در بهداشت عمومی انجام شده است.
مصر در مسیر تبدیل شدن به اولین کشوری است که به هدف سازمان بهداشت جهانی برای از بین بردن هپاتیت C دست می یابد و از این پیروزی در کمپین “دیپلماسی سلامت” استفاده می کند و متعهد به اهدای دارو و به اشتراک گذاشتن تخصص با هدف درمان بیماری است. میلیون بیمار آفریقایی این یک ژست غیرمعمول در دنیای سلامت جهانی است، جایی که هدایای بزرگ معمولاً از کشورهای با درآمد بالا به کشورهای در حال توسعه تحویل داده می شود.
خالد غفار، وزیر بهداشت و جمعیت مصر، گفت: «دولت مصر فرصتی را دید تا تخصص خود را فراتر از مرزهای خود گسترش دهد و به تلاش‌های بهداشت جهانی کمک کند. این دیپلماسی بهداشتی به مصر این امکان را می دهد که از موفقیت خود در درمان هپاتیت به نفع بشریت استفاده کند و در عین حال جایگاه خود را در میان جامعه جهانی تقویت کند.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، در سراسر جهان، حدود 58 میلیون نفر به طور مزمن به هپاتیت C مبتلا هستند و اکثریت قریب به اتفاق – 50 میلیون – در کشورهای با درآمد کم و متوسط زندگی می کنند. چهار نفر از هر پنج نفر نمی دانند که به این بیماری مبتلا هستند. سالانه حدود 300000 نفر بر اثر عوارض، به ویژه سیروز و سرطان کبد جان خود را از دست می دهند.
این ویروس بیشتر از طریق خون منتقل می شود. در کشورهای با درآمد بالا، اغلب توسط سوزن های غیربهداشتی که برای تزریق مواد مخدر استفاده می شود، پخش می شود، در حالی که در کشورهای در حال توسعه، انتقال اغلب در مراکز مراقبت های بهداشتی اتفاق می افتد، یا از طریق سوزن ها و وسایل استریل نشده یا برش توسط شفا دهنده های سنتی. حدود یک سوم افراد عفونت را خود به خود از بین می برند، اما در بیشتر افراد، این عفونت مزمن می شود و به تدریج به کبد آسیب می رساند.
با این حال تعداد کمی از کشورها این بیماری را در برنامه های بهداشت عمومی خود گنجانده اند یا آزمایش هایی را برای ردیابی تعداد افراد آلوده انجام می دهند. هپاتیت C در هیچ برنامه بزرگ بین‌المللی مورد توجه قرار نگرفته است، مانند اچ‌آی‌وی و مالاریا، و در کشورهای کم درآمد به قدری اولویت پایینی داشته که دولت‌ها به ندرت تعداد افراد مبتلا به آن را پیگیری می‌کنند، چه رسد به درمان آن. تا این سال، در غنا مانند سایر کشورهای آفریقایی، تنها تعداد انگشت شماری از افراد ثروتمند با استفاده از داروهایی که به صورت خصوصی خریداری می کردند، به درمان هپاتیت C دسترسی داشتند.
وضعیت تا سال 2007 در مصر به همین منوال بود. یک کمپین واکسیناسیون جمعی که در دهه 1950 آغاز شد و به مدت 20 سال از سوزن های استریل نشده استفاده می کرد، به طور تصادفی هپاتیت را در بین مردم پخش کرد. تعداد کمی از مردم قادر به پرداخت هزینه های درمان خصوصی بودند. زمانی که دولت تصمیم گرفت برنامه ملی خود را آغاز کند، این ویروس سالانه ده ها هزار نفر را می کشت. در ابتدا، مصر از دو داروی قدیمی استفاده می کرد که فقط نیمی از کسانی که با آنها درمان می شدند را درمان می کرد. اما در سال 2013، Gilead Sciences یک داروی ضد ویروسی را به بازار عرضه کرد – اولین درمان عفونت ویروسی در تاریخ پزشکی.
در حالی که این شرکت 1000 دلار برای قرص یکبار در روز خود در ایالات متحده دریافت می کرد، مصر مذاکره کرد تا آن را به قیمت 10 دلار در هر قرص بخرد – و سپس ترتیبی داد که شرکت های دارویی هند و مصر در ازای دریافت حق امتیاز، یک نسخه ژنریک حتی ارزان تر بسازند. . مصر بیش از چهار میلیون نفر را درمان کرده است و شیوع هپاتیت C را به تنها 0.4 درصد کاهش داده است.
شرکت های دیگر به زودی با داروهای ضد ویروسی بیشتری همراه شدند. آنها بسیار موثر، ایمن بوده اند و تا کنون تحت تأثیر مشکلات مقاومت دارویی که اغلب داروهای ضد ویروسی را آزار می دهند، دچار مشکل نشده اند.
دکتر وارد، مدیر ائتلاف گفت: «اخبار در مورد داروها فقط خوب بوده است – مشکل این است که کشورها داروها را در اختیار افراد نیازمند قرار نمی دهند.
مصر غنا را به عنوان شریک اولیه انتخاب کرد زیرا در حال سرمایه گذاری در ایجاد مراقبت های بهداشتی ملی است. دکتر ایوون ایرکی نارتی، پزشک بیمارستان آموزشی کیپ کوست، به ائتلاف حذف جهانی هپاتیت پیوست تا طرحی را برای پاسخ جدید غنا تنظیم کند. او ابتدا باید بفهمد که چه تعداد از مردم غنا آلوده شده اند و کجا هستند. یک تلاش غربالگری ملی نشان داد که یک نفر از هر 20 نفر در شمال کشور، منطقه ای که نرخ فقر بالاتر و خدمات بهداشتی ضعیف تر است، مبتلا به هپاتیت C است. او به برنامه های رادیویی رفت و از طریق فیس بوک و واتس اپ خبر داد که ممکن است به زودی درمان انجام شود. در دسترس.
داروها از مصر در راه بودند، اما مرحله بعدی سخت بود: در حالی که یک متخصص کبد در ایالات متحده هپاتیت را درمان می کرد، غنا کمتر از 20 متخصص کبد دارد. دکتر نارتی دوره های آموزشی را برای پزشکان در هر منطقه ترتیب داد.
او گفت: “بیشتر آنها قبلا هرگز هپاتیت C را درمان نکرده اند، زیرا درمان در اینجا انجام نمی شود.”
اکثر سایت‌های درمانی جدید در بیمارستان‌های مراکز منطقه‌ای آموزش می‌دادند، اما او اصرار داشت که یک پروژه آزمایشی در یک بیمارستان روستایی در منطقه‌ای دورافتاده در شمال انجام شود، زیرا می‌دانست که اگر غنا واقعاً این بیماری را از بین ببرد، کارکنان خط مقدم باید به این بیماری کمک کنند. کسانی که درمان را ارائه می دهند. سایت روستایی بیماران را در عرض یک هفته غربالگری، آزمایش و ثبت نام کرد.
آزمایش همچنان یک مشکل باقی ماند: فقط آزمایشگاه‌های خصوصی آزمایش‌های بار ویروسی را که برای ردیابی درمان هپاتیت ضروری است ارائه می‌کردند و آنها برای هر آزمایش چند صد دلار هزینه می‌گرفتند. دکتر نارتی 340 بیمار دارد که برای درمان بالقوه ثبت نام کرده اند، اما تنها 290 نفر از آنها توانسته اند بودجه لازم را برای آزمایش بار ویروسی که برای شروع نیاز دارند جمع آوری کنند. برنامه جدید هپاتیت نرخ پایین تری را ارائه کرد و نوید جریان ثابت بیماران را داد، اما با حدود 80 دلار در هر آزمایش، بزرگترین چالش برای این برنامه باقی مانده است.
برای بیمارانی که نه تنها با هزینه مالی بیماری بلکه با اضطراب و ترس از مرگ بستگان خود در اثر بیماری کبدی نیز زندگی می کردند، خبر درمان رایگان تقریباً غیر قابل باور بود.
آقای موسی ابتدا به عنوان یک دانش آموز دبیرستانی که در شهری کوچک در شمال زندگی می کرد، احساس بیماری کرد. بیمارستان نزدیک خانه‌اش نمی‌توانست کمردرد و شب‌های پر تب او را توضیح دهد، و همه چیز از حساسیت به لبنیات گرفته تا سیفلیس و اچ‌آی‌وی را آزمایش کرد، پس از صدها دلار آزمایش، سرانجام به او تشخیص هپاتیت داده شد – اما به او گفته شد که نیاز به آزمایش دارد. بیمارستان تخصصی به او کمک کند. او به آکرا سفر کرد، جایی که پزشکان گفتند داروها وجود دارد، اما او باید هزینه آنها را بپردازد.
در ماه مارس، او در جشنی در هتلی در پایتخت که در آن سفیر مصر برنامه درمان رایگان را افتتاح کرد، به دیگر بیماران هپاتیت پیوست. اما چالش های او تمام نشده بود. او به آزمایش‌های پرهزینه بار ویروسی نیاز داشت تا تأیید کند که درمان مؤثر بوده است. در ماه سپتامبر، او با انتخاب استفاده از وام دانشجویی جدیدی که برای پرداخت شهریه مقطع کارشناسی ارشد یا آزمون گرفته بود مواجه شد.
دکتر نارتی امیدوار است که با افزایش این برنامه در سراسر غنا، دو میلیون نفر را با یک آزمایش آنتی ژن ارزان‌تر، که هزینه آن حدود یک دلار برای هر بیمار است، غربالگری کند، و سپس بار ویروسی را برای ۲۰۰۰۰۰ موردی که او پیش‌بینی می‌کند که آنتی‌بادی‌ها را داشته باشد، اجرا کند و عفونت فعال را تأیید کند. و در نهایت با استفاده از اولین قسط از داروهای وعده داده شده توسط مصر، 46000 بیمار قابل درمان هستند. بررسی شیوع او نشان می‌دهد که این امر باعث می‌شود 300000 مورد دیگر نیز درمان شوند.
او گفت: “این خیلی زیاد است، اما ما جاه طلب هستیم.”
مصر در تلاش است تا برنامه های موازی هپاتیت C را در کشورهای دیگر از جمله چاد و سودان راه اندازی کند.
دکتر وارد گفت که غنا در عین حال ایمنی خون و شیوه های تزریق را بهبود می بخشد، از درس هایی از مصر استفاده می کند، و به درمانگران سنتی آموزش می دهد و میزان عفونت های جدید را کاهش می دهد.
او امیدوار است که اگر غنا بتواند برنامه هپاتیت خود را افزایش دهد، کشورهای همسایه را تشویق خواهد کرد تا برنامه خود را شروع کنند.
او گفت: «ما باید کشورها را متقاعد کنیم که داروها وجود دارند و بسیار مؤثر هستند. ما باید برای از بین بردن هپاتیت C در مسیر جنگ باشیم زیرا این امر بسیار امکان پذیر است.
آقای موسی گفت که وقتی خبر را دریافت کرد که بالاخره عاری از ویروس است، مثل شروع یک زندگی کاملاً جدید بود: دیگر نمی‌توان بیشتر از هر روز به این فکر کرد که چگونه می‌تواند هزینه داروها یا آزمایش‌ها را بپردازد، یا اینکه آیا می‌تواند انجام دهد. قبل از اینکه ویروس او را بکشد.
او گفت: “اکنون من آزاد هستم تا آینده ای را برنامه ریزی کنم.”