سگ ها وقتی همدم سگ می میرد غمگین می شوند

هرکسی که بیش از یک سگ داشته باشد ممکن است باز شدن آن را دیده باشد: یک حیوان خانگی محبوب می میرد، و سگ باقی مانده به نظر می رسد که به اندازه بقیه اعضای خانواده عمیقاً رنج می برد.

اکنون، تحقیقات جدید ایتالیایی به شواهدی اضافه می کند که بهترین دوست انسان واقعاً برای چنین فقدانی سوگوار است.

۸۶ درصد از ۴۲۶ صاحب سگ که یکی از حیوانات خود را از دست داده بودند، گفتند که سگ زنده‌مانده آنها برای ماه‌ها تغییرات رفتاری منفی نشان می‌دهد. این تغییرات شامل بازی کردن و کمتر خوردن، بیشتر خوابیدن، ترس بیشتر و تمایل به ناله کردن و پارس کردن بیشتر بود.

اما آیا همه اینها به اندوه سگ اضافه می شود؟

دکتر دکتر، نویسنده این مطالعه اذعان داشت: «به طور کلی، نشان دادن غم و اندوه در حیوانات غیر انسانی یکی از بزرگترین چالش های پیش روی علم است. فدریکا پیرونه او مدرس اخلاق دامپزشکی و رفاه حیوانات در بخش دامپزشکی و علوم دامی در دانشگاه میلان است.

پیررون خاطرنشان کرد که “گونه های اجتماعی دیگر – مانند میمون های بزرگ، نهنگ ها، دلفین ها، فیل ها و پرندگان – توصیف شده اند که در مراسم مرگ شرکت می کنند که در آنها می توان ابراز غم و اندوه را مشاهده کرد.”

اما او گفت: «احساسات، به‌ویژه احساسات پیچیده مانند غم و اندوه، هنوز جنبه‌ای مبهم و در نتیجه جذاب از زندگی سگ‌های خانگی هستند. حداقل برای ما انسان ها.

برای به دست آوردن بینش بهتر در مورد غم و اندوه سگ، تیم مطالعه پرسشنامه ای را برای ۳۸۴ زن و ۴۲ مرد که نسبتاً اخیراً یک سگ را از دست داده بودند، ارائه کرد.

به طور متوسط، سگ هایی که مرده بودند، نزدیک به ۱۰ سال در خانه صاحب خانه بودند و در نیمی از موارد مرگ آنها به طور غیرمنتظره اتفاق افتاد.

بیش از ۹ نفر از هر ۱۰ نفر گفتند که سگ بازمانده آنها حداقل یک سال با سگی که مرده بود زندگی کرده است، و بسیاری گفتند که اشتراک در فعالیت ها معمول است: دو سوم سگ ها با هم خوابیده بودند. بیش از یک چهارم یکدیگر را مرتب کرده بودند. نیمی از آنها با یکدیگر بازی کرده بودند. و بیش از نیمی (۵۴%) هرگز نجنگیده بودند. کمی بیش از یک سوم نیز غذای خود را به اشتراک گذاشتند، تقریباً ۶۰٪ اسباب بازی های خود را به اشتراک گذاشتند، و ۸۶٪ در قسمت های استراحت مشترک بودند.

پس از مرگ یک سگ، تغییرات رفتاری در میان سگ‌های زنده‌مانده رایج بود و تنها حدود ۱۳ درصد از صاحبان هیچ تغییری در عادات خود مشاهده نکردند.

برای مثال، توجه طلبی در میان دو سوم سگ‌های زنده‌مانده افزایش یافت، در حالی که ۵۷ درصد کمتر شروع به بازی کردند. سطح فعالیت کلی در بین ۴۶٪ از سگ ها کاهش یافته است، به طوری که تقریبا یک سوم تمایل به خواب بیشتر، کمتر غذا خوردن و/یا ترس بیشتر دارند. از هر ۱۰ سگ، سه سگ بیشتر پارس می‌کردند و ناله می‌کردند.

تیم متوجه شد که خطر تغییرات رفتاری هر چه مالک بیشتر غمگین شود افزایش می یابد.

در این مطالعه، «سطح ترس در سگ زنده‌مانده همبستگی مثبتی با آن داشت [the] پیرونه گفت: میزان رنج، عصبانیت و آسیب روانی مالکان.

یافته ها در فوریه منتشر شد. ۲۴ در مجله گزارش های علمی.

پاتریشیا مک کانل، یک متخصص رفتارشناسی کاربردی تایید شده حیوانات، یافته ها را بررسی کرد و فکر می کند که تمام تغییرات ذکر شده در این مطالعه، در واقع بیانگر غم و اندوه سگ ها است.

مک کانل گفت: «از اینکه این مطالعه انجام شد خوشحالم، زیرا صراحتاً غیرممکن به نظر می رسد که سگ ها غمگین نشوند. “آنها بسیار اجتماعی هستند، برخی از اجتماعی ترین پستانداران در جهان. و به عنوان پستانداران، آنها تقریباً از همان نوروبیولوژی و فیزیولوژی مشترک هستند که احساسات ما را هدایت می کند.”

اگر یکی از سگ های شما بمیرد چه باید بکنید؟

پیررون توصیه کرد که روال‌ها را حفظ کنید و نزدیک سگ زنده بمانید تا “احساس محافظت در آنها ایجاد شود.”

اما مک کانل هشدار داد که – مانند غم و اندوه انسانی – هیچ “رفع” سریعی وجود ندارد.

مک‌کانل در توصیه‌هایی که به صورت آنلاین به اشتراک می‌گذارد، صاحبان آن‌ها را تشویق می‌کند تا به خود فضایی برای غم و اندوه نیز بدهند، حتی در حالی که می‌دانند «سگ‌ها می‌توانند به شدت نسبت به رنج شما حساس باشند و احساس ناتوانی کنند تا خودشان آن‌ها را «اصلاح کنند».

مک کانل همچنین پیشنهاد می کند برای حفظ ارتباط با سگ خود زمانی را برای “صحبت” بگذرانید، در حالی که همچنین سعی کنید ترکیبی از روال های روزانه قدیمی و فعالیت های تحریک کننده جدید را دنبال کنید.

اما در پایان، او گفت: “سگ ها به چیزی شبیه به آنچه ما نیاز داریم نیاز دارند: ملایمت، دغدغه مراقبت و زمان، زمان، زمان.”

اطلاعات بیشتر

اطلاعات بیشتری در مورد روابط انسان و حیوان خانگی در وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده وجود دارد.

منابع: فدریکا پیررون، DVM، دکترا، مدرس، اخلاق دامپزشکی و رفاه حیوانات، گروه دامپزشکی و علوم دامی، دانشگاه میلان. پاتریشیا مک کانل، دکترا. رفتارشناس و متخصص حیوانات کاربردی، رفتار حیوانات همراه و زیست شناسی و فلسفه روابط انسان/حیوان، و استاد کمکی، جانورشناسی، دانشگاه ویسکانسین-مدیسون. گزارش های علمی، فوریه ۲۴، ۲۰۲۲

حق چاپ © ۲۰۲۱ HealthDay. تمامی حقوق محفوظ است.

نمایش اسلاید

هنگام حمله حیوانات (آلرژی): علائم آلرژی به حیوانات خانگی، درمان
به نمایش اسلاید مراجعه کنید