سومین بیمار پیوندی که از اچ‌آی‌وی درمان شد، اولین‌های مهم را نشان می‌دهد

فوریه ۱۶، ۲۰۲۲ – اخبار این هفته مبنی بر اینکه فرد سومی از طریق پیوند منحصربه‌فرد سلول‌های بنیادی از HIV “درمان” شده است، امید به راهی در مقیاس بزرگ‌تر برای مقابله با اپیدمی HIV که دهه‌ها جهان را گرفتار کرده است، داده است.

اما در حالی که این مورد مطمئناً دلیلی برای جشن است، کارشناسان درگیر در این تلاش می گویند که ما هنوز تا یک درمان جهانی فاصله داریم.

محقق Yvonne Bryson، MD، رئیس بیماری های عفونی کودکان در UCLA، به شرکت کنندگان در کنفرانسی در مورد بیماری های عفونی روز سه شنبه گفت که این مورد خاص است. بیمار یک زن مبتلا به HIV بود که چند نژادی است. دو بیمار قبلی مرد بودند: یکی سفیدپوست و دیگری لاتین تبار.

به زن در این مورد پیوند سلول های بنیادی و خون بند ناف برای درمان سرطان خون داده شد. این درمان نه تنها سرطان او را بهبود بخشید، بلکه HIV او را نیز بهبود بخشید.

محققان می‌گویند موفقیت این مورد نشان می‌دهد که پیوند سلول‌های بنیادی بند ناف باید برای بهبود و درمان بیماران مبتلا به HIV که سرطان‌ها و سایر بیماری‌ها نیز دارند، در نظر گرفته شود.

در دو مورد قبلی درمان HIV پس از پیوند، هر دو بیمار با پیوند سلول های بنیادی، با همان جهش، درمان شدند، اما از پیوند مغز استخوان، روش دشوارتری بود. و برای آن ها از خون بند ناف استفاده نشد.

ترکیب سلول‌های بالغ و سلول‌های خون بندناف بلیت موفقیت بود. به گفته محققان، استفاده از سلول‌های بالغ نوعی پل را ایجاد می‌کند که تا زمانی که خون بند ناف به آن نفوذ کند، کمک می‌کند. برایسون می‌گوید تا ۱۰۰ روز پس از پیوند، این زن اساساً سیستم ایمنی جدیدی داشت.

HIV در سلول های T و مغز استخوان غیرقابل تشخیص باقی ماند. و ۳۷ ماه پس از پیوند، زن درمان ضد رتروویروسی را که معمولاً برای درمان عفونت HIV انجام می‌شد، متوقف کرد.

برایسون می گوید: «او در حال حاضر از نظر بالینی خوب است.» سرطان او نیز رو به بهبود است.

تاریخچه مورد: سه بیمار

این زن که میانسال است، خواستار حفظ حریم خصوصی خود شده است و خواسته است که نه سن و نه جزئیات دیگر منتشر شود. اما محققان پیشینه‌ای در مورد سابقه پزشکی و مسیر بازگشت او به سلامت ارائه کردند. او در سال ۲۰۱۳ به HIV مبتلا شد و درمان را با درمان ضد رتروویروسی (ART) آغاز کرد. چهار سال پس از تشخیص HIV، او به لوسمی میلوژن حاد پرخطر، یک سرطان خون، مبتلا شد. پیوند برای درمان آن انجام شد.

آمار فدرال نشان می دهد که برخی از گروه های قومی و نژادی با توجه به نسبت آنها در جمعیت ایالات متحده، بیشتر از سایرین تحت تأثیر اچ آی وی قرار می گیرند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۹، آفریقایی-آمریکایی ها ۱۳ درصد از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دادند، اما ۴۰ درصد از افراد مبتلا به HIV بودند. اسپانیایی‌ها/لاتینی‌ها ۱۸.۵ درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند، اما ۲۵ درصد از افرادی که مبتلا به HIV هستند.

نابرابری ها همچنین زنان را به طور نابرابر تحت تأثیر قرار می دهد و زنان سیاه پوست در مقایسه با زنان سایر گروه های قومی و نژادی به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار می گیرند. طبق آمار فدرال، عفونت سالانه HIV در بین زنان سیاه‌پوست از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ به طور کلی ثابت باقی مانده است، اما نرخ عفونت‌های جدید HIV در میان زنان سیاه‌پوست ۱۱ برابر زنان سفیدپوست و ۴ برابر لاتین‌ها است.

دیدگاه کارشناسی، واکنش ها

دکتر وینسنت مارکونی، استاد بیماری‌های عفونی در دانشکده پزشکی دانشگاه اموری، که تحقیقاتش بر تفاوت‌ها در پاسخ‌های درمانی اچ‌آی‌وی متمرکز است، این خبر را “یک پیشرفت هیجان‌انگیز برای دستور کار درمان می‌داند. این اولین زنی است که در سال ۲۰۱۸ درمان شده است. حداقل ۱۴ ماه، و از خون بند ناف استفاده کردند، که می‌تواند رژیم‌های بالقوه سمی کمتر و عوارض جانبی کمتری را به همراه داشته باشد.»

اگرچه این رویکرد که برای درمان سرطان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، به طور گسترده در دسترس نخواهد بود، اما او می‌گوید که «بینشی در مورد مدل‌های جایگزین تا حدودی مرتبط درمان شامل ژن‌درمانی ارائه می‌دهد».

در همین حال، مارکونی و سایر محققان نیز بر مفهوم بهبودی طولانی مدت HIV در صورت عدم امکان درمان تمرکز دارند. از جمله استراتژی های مورد مطالعه، ویرایش ژن و درمان های مبتنی بر ایمنی است. بهبودی HIV به طور کلی به عنوان داشتن بار ویروسی HIV که پس از قطع درمان قابل تشخیص نیست تعریف می شود.